• DEVELOPMENT
  • WOMEN
  • MEN
  • CURVE
  • FAMILY
  • CREATORS
  • NEWS
  • CONTACT
  • GET DISCOVERED
[ X MENU ]

The Source Models

Kim Feenstra [ 598.4k ]
@k2im
Kim Feenstra
Instagram [ 598.4k ]
Je kunt een ander niet werkelijk zien als je jezelf niet durft aan te kijken. Niet de versie die je online laat zien, niet de persoon die je probeert te zijn voor de buitenwereld, maar de echte jij. De jij met littekens, met onopgeloste stukken, met dromen die je misschien hebt weggestopt. Wil je iemand écht begrijpen? Begin bij jezelf. Ga zitten met je eigen demonen, wees eerlijk over je pijn, doorvoel wat je jarenlang hebt weggeduwd. Want als jij jezelf niet durft te zien, hoe kun je dan ooit een ander werkelijk begrijpen? Mensen hebben me altijd aangekeken. Ze zagen een mooi plaatje, een verhaal dat ze zelf inkleurden, een vrouw die misschien alles wel had. Maar zagen ze mij echt? Ze zagen niet het meisje dat leerde vechten nog voordat ze wist hoe ze lief moest hebben. Ze zagen niet de wonden achter de glimlach, de nachten gevuld met vragen, de dagen waarin ik mezelf bij elkaar moest rapen om door te gaan. Ze zagen niet hoe ik vocht tegen systemen, tegen verwachtingen, tegen mezelf. En nu, als moeder, begrijp ik de kracht van écht zien. Niet alleen kijken, maar voelen. De gebroken stukjes in iemand herkennen, omdat ik ze zelf ooit opraapte. De pijn achter de stilte horen. De moed achter de tranen zien. Dat betekende ook dat ik leerde wat voor invloed generationeel trauma heeft. Dat patronen doorbroken moeten worden omdat je onbewust je jeugd en familie trauma's doorgeeft aan je kinderen. Zelf heb ik veel gehad aan familieopstellingen en spirituele coaching. For those who wonder. Mijn verleden heeft me niet gedefinieerd, maar het heeft me wel gevormd. Het heeft me geleerd dat liefde niet vanzelfsprekend is, maar dat het wél kan helen. Dat kracht niet betekent dat je nooit valt, maar dat je opstaat, keer op keer. Voordat je een ander kunt zien. Werkelijk zien, moet je eerst jezelf zien. En dat is moeilijk maar zo waardevol. You got this. ❤️
Ain’t nobody gonna hand you your worth. You been through the dirt scars from family, heartbreak from lovers, bruises nobody even saw. But guess what? You’re still standing. Still breathing. Still burning. It’s your time now. No more hiding. No more waiting for somebody to see you. You been the light. Now wear that crown like you were born with it Cause Queen, you were.
Mega. Wie gaat ook altijd vol overgave mee in deze klim zooi?
Ze zeggen dat wij onze kinderen begeleiden, Maar zou het ook andersom kunnen zijn? Om ons er aan te helpen herinneren aan wat we onderweg zijn kwijt geraakt. Het voelen, het spelen, het zijn. Mama zijn is mijn real life droom. Niet de makkelijkste. Wel de meest eerlijke. De rauwste. En bovenal de mooiste. Elke dag word ik gespiegeld. Elke dag leer ik loslaten. Kiezen voor liefde boven ego. En steeds als ik denk dat ik hém begeleid, besef ik: hij begeleidt mij. Terug naar mezelf. Die onvoorwaardelijk lief kan hebben. Waar ik dacht dat ík hem zou vormen, helpt hij mij juist terug te keren naar de versie van mij die ik ooit moest parkeren om te overleven. Mijn innerlijke kind. Brooklyn nodigt me uit om te vertragen en hij leert mij dat spelen heelt, dat huilen ruimte maakt. Kinderen dragen de sleutel van heling in zich. En precies daar begint het: het doorbreken van dat wat generaties vóór ons nooit konden loslaten. Het stopt bij ons. Voor hen. Voor de toekomst. Voor liefde. Als je ooit twijfelt of je het goed doet als ouder… kijk dan naar hun ogen. Als je in hun ogen de rust ziet, dan ben jij bezig het onzichtbare werk te doen dat ooit niemand voor jou kon doen. En dat, is zo waardevol. For a thousand years.... #mama #generationeeltrauma #patronen #loslaten #innerlijkkindwerk
Typisch Hollands
Outdoor garden vibes with @k2im & @rivieramaison 🫶🏼✨ We’re all set for summer! #outdoorinterior #outdoor #interiorideas #gardeninspo #gardenstyle #gardenmakeover #kimfeenstra #rivieramaison
Being his mom is my biggest flex. Us forever ❤️
Brooklyn's mom.
New Hair colour. Caramel honey dripp'n gold. By @bymeedo and @valeriestenvers
Zolang jij me aankijkt met ogen die willen leven, zolang jij je hoofd nog tegen me aan duwt, zul jij nergens heen hoeven gaan. Dan blijf ik bij jou, en jij bij mij. Maandagavond bracht ik Micki naar het dierenziekenhuis. Haar toestand was zorgwekkend. (Ze heeft epilepsie en had in 24 uur 5 aanvallen gehad, daarnaast heeft ze een tumor in haar hoofd en een longontsteking opgelopen) Daar kreeg ik te horen dat inslapen een optie zou kunnen zijn. Mijn hart brak... Maar er was ook nog een andere keuze: behandelen. In ieder geval voor de longontsteking. Zonder garanties. Zonder te weten of het zou aanslaan. Ik keek naar haar. Mijn meisje. Mijn lieveling op vier poten. En alles in mij zei: ze is er nog. Ze keek me aan met die blik vol leven, en in haar lichaamstaal, die ik als geen ander ken, hoorde ik geen afscheid. Alleen nog: “blijf.” Dus ik koos voor behandelen. Ze bleef in het ziekenhuis die nacht. Die nacht werd ik twee keer gebeld: ze was stabiel, maar had waarschijnlijk veel pijn. Gisterochtend ging ik samen met mijn zusje naar haar toe. Lood in mijn hart. Ik ging er van uit dat ik waarschijnlijk toch afscheid moest gaan nemen. Plottwist: She was doing good! De dierenarts wilde voor de zekerheid haar longen controleren om te zien of de antibiotica voor de longontsteking aansloeg. Daarvoor moest een röntgenfoto gemaakt worden. Ik besloot haar nog in het ziekenhuis te laten ter observatie. Maar ik mocht nog héél even met haar naar buiten. En daar wandelden we. Samen. En ze deed het zó goed. Zo sterk. Zo aanwezig. Toen bracht ik haar weer naar binnen. Emotionele rollercoaster. De uren die volgden, waren wachten. Wachten op het telefoontje. En toen, aan het eind van de middag het verlossende nieuws. De antibiotica sloeg aan. De longontsteking nam sterk af. En ik mocht haar ophalen. De arts die haar eerder had gezien en ook bleef behandelen was oprecht verrast. Verrast door haar kracht. Haar levenslust. Hoe goed ze hier toch uit is gekomen. Momenteel heeft ze ook geen pijn. Ze kunnen me niet zeggen hoeveel tijd we nog samen hebben… Maar wat ik wél heb, is tijd. En daar ben ik zó dankbaar voor. Deze strijder blijft nog even hier.
[ @thesourcemodels | 305.535.2428 | info@thesourcemodels.com | mediaslide model agency software ]